بررسی پلی مورفیسم ژنتیکی لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا به کمک تکنیک rflp – pcr در دو منطقه ی هایپرآندمیک اصفهان و بم
نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا عوامل اصلی به وجود آورنده لیشمانیوز جلدی در بخش های مختلف ایران بویژه دو منطقه اصفهان و بم می باشند. در این مطالعه به دلیل تأثیر تنوع سویه های انگل در طراحی استراتژی های کنترل بیماری، ایزوله های انسانی جهت تعیین نوع سویه با استفاده از روش pcr-rflp مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 340 گونه ی جدا شده از بیماران دارای زخم پوستی سالک ناشی از گونه های لیشمانیا کشت و لام میکروسکوپی تهیه شد و با استفاده از روش pcr-rflp مورد بررسی قرار گرفت. محصول تعدادی از این نمونه ها سکانس شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اطلاعات حاصل از سکانس نمونه ها متعلق به محل its1 بوده که در dna های استخراج شده، با دو پرایمر litsr و l5.8s شده و 4 الگوی متفاوت ژنوتایپ، دو الگو برای لیشمانیا ماژور و دو الگو برای لیشمانیا تروپیکا را در دو منطقه اصفهان و بم نمایان نموده است. یافته ها: دو گروه ژنوتایپی lmb و lma در میان ایزوله های لیشمانیا ماژور و دو گروه ژنوتایپی ltb و lta در میان ایزوله های لیشمانیا تروپیکا مشخص و در این دو منطقه گزارش شد. ژنوتایپ lma در میان ایزوله های اصفهان و ژنوتایپ lta عمدتاً در میان ایزوله های بم بیشترین فراوانی را نشان دادند. نتیجه گیری: لیشمانیا ماژور عامل اصلی بوجود آورنده لیشمانیوز جلدی مرطوب در اصفهان و لیشمانیا تروپیکا عامل اصلی بوجود آورنده لیشمانیوز جلدی خشک در بم از نظر ژنتیکی دو گونه ی پلی مورفیک هستند و احتمال دارد رابطه ای بین ناهمگنی ژنتیکی و بروز بالینی و منطقه جغرافیایی این بیماری در انسان وجود داشته باشد.
منابع مشابه
بررسی اثر داروی آمیودارون بر مرگ سلولی سویه های استاندارد انگل لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا
لیشمانیازیس، یک بیماری تک یاخته ای است که از مشکلات مهم بهداشت عمومی در جهان محسوب می شود. گلوکانتیم و پنتوستام تزریق شده به روش عضلانی، مهم ترین دارویی هایی هستند که برای درمان بیماری بکار می روند، اما باتوجه به سمیت و مقاومت آن ها، محدودیت های معنی داری پیدا کرده اند؛ بنابراین وجود داروی شیمیایی جدید، در کنترل بیماری می تواند نقش مهمی داشته باشد. هدف از مطالعه ی حاضر، ارزیابی اثر سیتوتوکسیسیت...
15 صفحه اولتأثیر آلوپورینول بر پروماستیگوتهای لیشمانیا تروپیکا مقاوم به گلوکانتیم
مقدمه: هر ساله 400000 مورد جدید لیشمانیوز پوستی گزارش می شود و عدم پاسخگویی به درمان انتخابی (گلوکانتیم) رو به افزایش است. در صورت مقاومت دارویی، الوپورینول خوراکی نیز به درمان اضافه می شود. هدف: در این تحقیق اثر الوپورینول بر پروماستیگونهای مقاوم به لیشمانیا تروپیکا ارزیابی شده است. مواد و روش‌ها: پروماستیگوتهای L.tropica در مجاورت غلظت‌های افزاینده گلوکانتیم کشت داده شد تا نوع مقاوم به 25...
متن کاملتعیین هویت مولکولی انگل لیشمانیا با هدف قرار دادن ژن ITS-rDNAدر بیماران مشکوک به لیشمانیوز جلدی در استان سیستان وبلوچستان- ایران
لیشمانیوزیک بیماری انگلی ناشی ازگونه های لیشمانیا می باشد. تشخیص اولیه توسط علام بالینی و مشاهده مستقیم انگل است. حساسیت روشهای مولکولی نسبت به دید مستقیم توسط میکروسکوپ بیشتر است. تاکنون مطالعات جامع و کاملی در زمینه تعیین هویت گونه انگل در استان سیستان و بلوچستان صورت نگرفته است. در این پژوهش گونه های لیشمانیا با استفاده از روشهای مولکولی با هدف قرار دادن ژن ITS-rDNA در بیماران مراجعه کننده ب...
متن کاملتعیین real time rt-pcr سایتوکاین های il-4 و ifn-y در ایمنی متقاطع القاء شده بر علیه لیشمانیا ماژور بوسیله لیشمانیا تروپیکا در موش balb/c
چکیده ندارد.
15 صفحه اولتولید انگلهای نوترکیب لیشمانیا تروپیکا بیان کننده دو پروتئین گزارشگرEGFP و لوسیفراز
سابقه و هدف: انگل لیشمانیا تروپیکا عامل بروز لیشمانیوز پوستی و احشایی در ایران است. بعلت فقدان یک آزمون دقیق، حساس و غیرتهاجمی در مدل حیوانی، درمان و واکسیناسیون برعلیه آن با چالش بزرگی همراه است. لذا در این مطالعه، لیشمانیا تروپیکا با دو ژن گزارشگر پروتئین فلورسنت سبز (egfp) و لوسیفراز (luc) به شکل اتصال یافته (egfp-luc) ترانسفکت شد تا در مطالعات آتی بعنوان یک ابزار تشخیصی سریع و دقیق برای ردی...
متن کاملکلونینگ ژن p4 لیشمانیا ماژور
Background and Aim: Leishmania major p4 gene is normally expressed during amastigote form of the parasite and can be a good candidate for producing an effective vaccine. The aim of this study is to clone p4 gene in a suitable vector for further vaccine production studies .Materials and Methods: This is an experimental study. Leishmania promastigote was grown in N.N.N. medium and later in th...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی اراکجلد ۱۴، شماره ۴، صفحات ۲۰-۲۹
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023